TitulliRubaijjati Umer KhajjamitAutoriUmer KhajjamPërktheuH.Ali KorçaPërgatiti për ribotimErmal Begaf. 144Viti i botimit: 2006 Mbi perkthyesinHafiz Ali Korça ka qenë një nder njohesit me
TitulliRubaijjati Umer KhajjamitAutoriUmer KhajjamPërktheuH.Ali KorçaPërgatiti për ribotimErmal Begaf. 144Viti i botimit: 2006 Mbi perkthyesinHafiz Ali Korça ka qenë një nder njohesit me te mirë te gjuhës Perse, dhe kjo deshmohet edhe nga perkthimi apo shqiperimi i Rubaijjateve te Ommar Kajjamit direkt nga origjinali.(persishtja) nderkohe qe ky është cilezuar edhe perkthimi me i mirë qe është bërë nga persishtja.Ja një pjese e Rubaijjateve prej këtij libri.1. Sir-rezet e ezelit un` e ti s`I diKëto shkronja gjëzash s` I njoh un`as tiPrapa perdes folmë, ç`folmë që të dy.Kur të ngrihet perdja ngelim në habi!2. Ata që përfshtullën vertutat pa anëNë mbledhje vertutash qiri shokësh janëNga kjo nat` e errët s` duallën në rrugëNga një preçart folën dhe në gjumë ranë.3. Me pahir më pruri sefte në trup muaVeç habitjes tjatër nga jeta s`mu shtuaIkmë me përdhunë s`dimë ç`ish qëllimiArdhmë ndejmë ikmë ç`ish s`u kupëtua.4. Kot më kot ca njerëz kapmë madhështinëDisa për sy-zezat për qoshqet u ngrinëKur të ngrihen perdet do të kupëtohetSe sa larg prej lagjes tënde do të rinë.5. Ca po vrasin mëndjen për fe për doktrinëDisa të habitur sakt`dyshim gjë s`dinëNjiherësh tellalli del nga ushja thotëS`ësht`o të pa ditçim çthot aju dhe tinë.6. Blerore, zallishtja mjaft kemi shëtiturPër dëfrim ndër qarqet krejt jemi vërtiturNjeri nga kjo udhë s`dëgjuam të vijëTë këthehet prapë aty ku-shtë ngritur.7. Kush e gatoi kupën dhe e pat përzjerë?Qysh kudzon I piri ta pasjë në terëSa krerë sa pulpa sa duar të njomaç`dashuri I çpiku ç`mëri I ka thyerë?8. Zemra ç`ëshë gjallja po ta kupëtontetë pshehtat e Zotit kur vdes I zbulontenesër që s`ndjen fare ç`do të marrç vesh vallëkurse je ndër vete s`kupëton gjë sonte.9. Nga ardhja, nga ikja jonë ç`dobi vallëPrej majit të shpresës ç`ish indi sa gjallë?Ndënë rreth të rrotës sa shpirtra të pastërDigjen bahen pluhur tymi ku ka dalë?10. Kur filloj të sillet ku tasi I artëKur do gërmadhohet ky themel I lartëMe peshën e mendjes s`kupëtohet kurrëAs që nuk peshohet me peshën e qartë.1.11. Faqe trëndafilen as kush s`e ka pjekurMe koçkorë koha zemrën pa I a djegurGjer u çfarë kërhëni shihe një qind degëBukuroshes dora flokët s`I a ka prekur.12. Ata që përpiqen vrasin mendjen janëQoftë lark si ca që më kot mjelin kanëPetkë mos-kuptimi të vishnin më mirëSe sot mëndjet vleftë sa një fill gjth s`kanë.13. Shkoj reja dhe bimën rish e lau me lotPa verë renk-gjyli nuk jetohet dotPër ne vënt-dëfrimi kjo bim`ësht sotPër ta vënt-dëfrimi bima jonë mot?14. Stamnën-çini mbrëmë, mbi gurt e kam thyerIsha dehur bëra gjë të papëlqyerSamna si ty isha, më tha por dhe tinëSi mua do bëhesh a mëndje-gënjyer!15. Krejt shokët për kokë në dorë s`na ngelnëNë këmbët e vekjes një nga një u shkelnëNë mbledhët të jetës një lloj verë pinëDy tre vollt më parë u dehn`e s`u ndanë.16. Para meje teje, kisht dit` e natëPër pun`është sjellë rrot e qjellit gjatëHap sytë ngadalë të shkelç përmi tokëtBebe-syri vajzash është pluhur`I thatë.17. Në ç`do fushë q`është një lulishtë bërëAto me gjak mbreti jan`ushqyer tërëç`do gjeth manushaqesh që mbleron nga tokaNishan-faqesh janë prej gocash me sërë!…18. Çdo bimë që buzë lumit ka bleruarKa mbirë nga buz`e një vetij`ëngjëlluarMos shkel mbi ç`do bimë me çnder se ka mbirëNga pluhuri I një faqe lales të uruar.19. Brenda në trekt dije një poçar kam parëNdër shqelmë një copë balt`e kishte marëBalta po I thoshte me gjuhën e vetëSi ti kam qën`unë mos më merr pra zvarë.20. Poçarët kur dorën gjith në balt`e mbajnëMëndjen e mentimin duhet mos ia ndajnëShqelmin edhe grushti, gjer kur do t`I a venëBaltë-trupash eshtë, ç`pandehin ku janë?
Pse u duket kaq i shëmtuar veprimi im? – thoshte me vete. – Ngaqë është një veprim keqbërës? Ç'do të thotë "veprim keqbërës"? Të paktën, ndërgjegjen e kam të qetë. Sigurisht që është bërë një krim, është shkelur një nën i ligjit dhe është derdhur gjak; e pra, për atë nen që është shkelur, merrni kokën time dhe me kaq të mbyllet kjo punë!...
Romani "Karriera e Rugonëve", që siç thotë vetë autori, shkrimtari i shquar francez E. Zola, "duhet të quhet me titullin shkencor: Origjina", është romani i parë i ciklit të Rugon – Makarëve ku autori paraqet jetën dhe zhvillimin e një familjeje nën Perandorinë II.
Historia rrëfen jetën e David Koperfildit nga fëmijëria në pjekurinë e tij. Davidi ka lindur në Angli rreth viteve 1820. I ati i Davidit ka vdekur gjashtë muaj para se ai të lindte dhe pas shtatë vitesh, e ëma e tij martohet me Mister Eduard Mardston.
Ema Bovari është një vajzë provinciale që lexon shume libra romantikë dhe ka marrë një formim konservator në manastir. Për shkak të letërsisë romantike që lexonte, Ema bën zgjedhjet e gabuara në jetë, humbet lidhjet me realitetin dhe shndërrohet në një viktimë të pasioneve të saj, të cilat e orientojnë drejt aventurave të pafundta.
Fausti nuk është vetëm një univers botëkuptimor për nga gjerësia dhe larmia e ideve, që trajtohen, përmenden apo thjesht vegojnë në të dhe që zbulohen apo shpalosen vazhdimisht në një dritë të re para nesh, sa herë që marrim të lexojmë a rilexojmë tërë veprën apo pjesë të caktuara të saj.
Atje, në mes të rrugës së gjerë dhe të ndritshme, atje, sikur të kishte dalë nga toka ose të zbriste nga qielli, qëndronte figura e një gruaje të vetmuar, e veshur nga koka në këmbë me rroba të bardha.
Regjimi totalitar i Vëllait të Madh, që vëzhgon vazhdimisht gjithkënd dhe gjithçka nëpërmjet ekraneve të panumërta, ushtron kontrollin absolut mbi veprimet dhe ndërgjegjet e njerëzve. Gjithçka i shërben pushtetit. Librat, gazetat, arkivat dhe mendjet falsifikohen pareshtur, sepse “kush ka në dorë të shkuarën, ka në dorë të ardhmen; kush ka në dorë të...
Shkrimtari i shquar anglez u lind më 2 qershor 1840 në Higher Bockhampton. Në vitin 1862 u vendos në Londër, ku kreu studimet për arkitekturë. Aty nis të studiojë dhe merret me letërsi. Kjo qe për Hardin ëndrra më e madhërishme e jetës.
Me "Triologjinë e Dëshirave", ashtu si edhe në shumicën e veprave të Drajzerit, elementi autobiografik është bashkëudhëtari letrar më besnik. Është elemneti i sigurisë maksimale, sepse ai luan jo vetëm me grafikën e kontrasteve shoqërore, por edhe me depërtimin në detaje në sensimentin e personazheve që mishërojnë tiparet klasike të një shoqërie në degradim.
Duket sikur ajo i resit të gjitha ato që dimë për qeniet njerëzore dhe i mbush pamjet delikate e të tejdukshme me një fllad të atillë jete sa ato e kapërcejnë realitetin. Pra ajo zotëron më të rrallin e të gjitha pushteteve. Ajo e çliron jetën nga vartësia prej fakteve, me prekje të lehta ajo na tregon shpirtin e një fytyre.
Saga e Gjeniut, shkruar nga shkrimtari ri shquar amerikan i shekullit te XX, Teodor Drazjer vjen me nje perkthim te dyte, realizuar nga Eris Rusi dhe hedhur ne qarkullim nga shtepia botuese Ombra GVG.