60 vjet Teatri Kombetar 1945 - 2005, Flori Slatina

...duke synuar plotësimin e mungesës së fjalorëve bashkëkohorë nga fusha e teknologjisë së informacionit, si edhe me vullnetin për të mbrojtur dinjitetin e gjuhës shqipe, autorët e këtij libri i propozojnë sot publikut këtë fjalor që jo vetëm është dygjuhësh dhe terminologjik, por përmban edhe njohuri enciklopedike të përfshira në një strukturë plotësisht...

Gjatë gjithë këtij procesi, lexuesit mund të njohin ndikimin e qëndrueshëm të përvojave dhe traumave të kaluara në marrëdhëniet, besimet dhe sjelljet aktuale. Këto sjellje mund t'i mbajnë njerëzit të mbërthyer në modele zhgënjyese, të dhimbshme bashkëvarësie dhe tradhtie ndaj vetvetes.

Shprehia e vetëbrohoritjes, një mjet tepër i thjeshtë dhe i vërtetuar shkencërisht, të cilin mund ta përdorni për të marrë kontrollin e jetës suaj.

Ky libër synon të krijojë një komunitet të fuqishëm dhe mbështetës, të aftë për të thyer njëherë e mirë heshtjen shekullore. Duke eksploruar dhe duke shpjeguar shkencën, duke zhbërë mitet keqinformuese dhe duke thyer tabutë e paramenopauzës dhe menopauzës.

Gjëja më e rëndësishme është që Gërbëri vë në pah dallimin jetik, por shpesh të shpërfillur, midis marrjes me ndërmarrjen dhe punës në të.

Në këtë përmbledhje esesh kritike me temë përrallën, autori shkruan mbi një sërë botimesh e përmbledhjesh me përralla nga e gjithë bota: përrallat afrikane e italiane, si dhe përmbledhjet e ndryshme europiane (vëllezërit Grimm, Ch. Perrault, W. B. Yeats, V. Propp, etj.).

I shkëlqyer, i frymëzuar, plot erudicion të lavdishëm, Letërsia dhe zotat është kulmi i studimeve të jetës së Roberto Calassos, për vendin dhe rolin që kanë zotat në imagjinatën njerëzore.

Në rini, Albert Ajnshtajni e kaloi një vit duke u endur kot, pa bërë gjë prej gjëje. Po nuk e çove kohën dëm nuk arrin dot asgjë, gjë që për fat të keq prindërit e adoleshentëve shpesh e harrojnë.

"Kultura e përgjithshme'': një shprehje e re për një ide të vjetër Vetë shprehja ''kulturë e përgjithshme'' është relativisht e re. Për herë të parë, ajo përkufizohet më 1932, në Fjalorin e Akademisë franceze, si "tërësia e njohurive të përgjithshme mbi letërsinë, historinë, filozofinë, shkencat dhe artet".

Mania për fitore dhe reale u përqendrua në problemet e organizimit dhe disiplinës dhe përmbahet krejtësisht që në 1902 dhe që me Ç'të bëjmë? të Leninit, në teorinë dhe praktikën e partisë së centralizuar dhe homogjene të klasës.

E mendonim të egër dhe primitive, shkenca zbulon se ajo zotëronte shumë njohuri dhe kujdesej për trupin dhe pamjen e saj. E imagjinonim të nënshtruar, ajo respektohej, nderohej, adhurohej…