Mbi kuaj ëndrrash, Fatmir R. Gjata

Ky lirizëm për shumë poetë mërgimtarë të letërsive të vogla, si e jona, vjen vonë, në moshë të shtyme. Ata edhe kur janë të grishun në ndoj festë popullore ose në ndoj darkë mbërrijnë vonë, gjithkund tepër vonë!

Vargjet e mia si pula të lagura janë plagjiatura partiture mornicashUvertura plagosjesh të kalorësit fëmijëri rrëzuar prej kalit të drunjtëKur i grahte karvanit kah Kashtës së Kumrit nëpër kalvar ëndrrashNgelur në çengel tërkuzë pikëpyetjesh: për ku udhambarë o kalama?

Title: Pikë e zezë në bluOriginal: Pikë e zezë në bluCategory: PoetryAuthor: Ali PodrimjaPublisher: OnufriYear: 2005Pgs. 88Weight: 0.13 kgISBN: 978-99927-45-95-9

Sikur të kishim pritur edhe pakNdoshta?Sikur të mos kishim pasur kaq guximNdoshta?Sikur të mos e pranonim distancën si konceptNdoshta ti tani?Nuk do të dalloje atë që rri pranë teje

Çdo natë femra që zgjova te tiArratiset nga gruaja që ka aiDhe në shtratin tim fle një tjetër(histori dashurie... sa bota e vjetër...)

Title: LitotaPoetryAuthor: Sabri HamitiPublisher: OnufriPgs. 381 ; 21 cmISBN 978-99943-32-31-1Weight: 0.5 kg

Të gjitha krijimet janë besnike të poezisë klasike dhe shijohen nga çdo kategori dhe moshë.

Astrit Balliu ka lindur në fshatin Muhurr të rrethit të Dibrës më 05.05.1973, ku edhe ka kryer shkollën fillore. Braktis bankat e shkollës në vitin e tretë të gjimnazit për të marrë rrugën drejt Greqisë ku dhe jeton prej 22 vitesh. Tradita familjare dhe ajo e zonës kanë ndikuar në dashurinë për të krijuar vargje.

Do të dalloja tregimin hyrës “Blu” mbi vetminë, ku ajo përshkruan disa variacione vetmish (vetminë e mërzisë, vetminë e trishtimit, vetminë e nostalgjisë, vetminë e ekzistencës, vetminë e vdekjes) brenda vetmisë së saj, të cilat janë aq të ndryshme, deri të kundërta. Pluraliteti i subjektit të saj të mahnit, dhe kjo shfaqet si atribut i objektit të saj...

Ilirian Zhupa është një fenomen poetik në letrat shqipe jo vetëm për nivelin e lartë të mjeshtërisë poetike, por sidomos për laboratorin e krijimit të tij poetik, që është unik. 

Ti diell, më dukesh veshur aq ëmbël,rrezet si gishta t'i ndiej mbi flokë,një qeshje mendimesh më përkëdhel në zemër,një aromë parajse e zbritur në tokë.

I drejtpërdrejtë në komunikim, me një këndvështrim qytetar që i shmanget patetikës, qibar në fjalë por jo i sofistikuar në konceptime, Bardhyl Londo është poet me zemrën në dorë. Ai është nga ata poetë që kanë tharm të fortë krijues, çka do të thotë afatgjatë, prandaj pavarësisht nga mosha, talenti i tyre nuk fiket.