Në kaq pak Tiranë, Fatos Arapi

Vëllimi i Mimoza Pulajt e ka aromën e vet të papërsëritshme. Aromë lirizmi, aromë çiltërsie, aromë dashurie për jetën dhe për vlerat njerëzore që shfaqen në metrikën e goditur të vargjeve (vargje të lira, po që kanë ritmin e tyre dhe që ndjekin mendimin) dhe në veshjen e figurshme që është një me shpirtin e brendshëm të poezisë.

Ky mot s’është i imi me poezinë qafuar ai rri, poezia s’është më e imja, ajo krejt qenien ma mori!

I huaj ndihem në këtë epokëtë tymit, të temjanit e mashtrimit,kur Humanizmi dergjur rri përtokëdhe lart valvitet flamur’ i çnjerzimit.

Title: Këngë të rejaOriginal: Këngë të rejaCategory: PoetryAuthor: Migena RamajPublisher: Vernon PublishingYear: 2011Pgs. 88Weight: 0.13 kgISBN: 978-9928-104-14-4

Title: Puthja e funditOriginal: Puthja e funditCategory: PoetryAuthor: Irma KurtiPublisher: DudajYear: 2007Pgs. 88Weight: 0.10 kgISBN: 978-99943-0-017-4

Title: Një ndjenjë mes të tjerashEssayAuthor: Ardiola ÇelaPublisher: Dudaj Year: 2007Pgs. 120Weight: 0.11 Kg.

Autori ka pranëvënë si një "urdhër" superior e me një renditje të përkryer jetësore, korelative e perspektive para gjërave më të shenjta të njeriut, si Lirisë, Zgjimit, Bukurisë, Lisit, apo Proverbave shqipe, Robërisë, Vetmisë, Kaosit etj., fjalën prozaike "tirani" ose "gjithëpushteshmëri", që përdoret në leksikun e zakonshëm e aktiv, si sundim absolut e...

Për shkak të një fluturimi ajror të mbyllur, një shkrimtare e re gjendet në mes të një historie tronditëse që ngjet mes Shqipërisë dhe Hollandës.

Title: CiganiaOriginal: CiganiaCategory: PoetryAuthor: Migena GjokaPublisher: Ombra GVGYear: 2007Pgs. 160Weight: 0.20 kgISBN: 978-99943-44-28-4

Title: Jusufi me Zelihanë(Ahsen-Ul-Kasas)Author: Hafiz Ali KorçaPublisher: A.C.D.O.S.Place and Year: Tiranë, 2008Pgs. 120Weight: 0.15 kg.

Poezitë dhe imazhet e këtij grupimi nuk janë romantike, edhe kur flasin për dashurinë. Romantizmi pushon që qeni i tillë, sapo ngre krye ironia apo grotesku, që i bën poetët e këtij grupimi "të rrezikshëm".

Shkruar kryesisht midis Tiranës dhe Padovës, por edhe në qytete (apo fshatra) të tjera ku jeta e ka hedhur, këto tridhjetë e ca poezi që nuk u bënë dot kurrë dyzet, rrinë, drojtur e thukësisht, si në boshin e ekzistencave tona në kufijtë e bardhësisë së faqes, në pritje për t'u shkrirë e humbur në të dhe prapë idealiste, ëndërrimtare, kryeneçe, të gatshme...