Puthje pa lamtumirë, Ardi Omeri

Çdo natë femra që zgjova te tiArratiset nga gruaja që ka aiDhe në shtratin tim fle një tjetër(histori dashurie... sa bota e vjetër...)

Për shkak të një fluturimi ajror të mbyllur, një shkrimtare e re gjendet në mes të një historie tronditëse që ngjet mes Shqipërisë dhe Hollandës.

Unë të dua.Medaljet – monedha prej një dielli tjetërShndrisin parzmoren time të vjetër.

E lirë dhe pasionante është Rita Petro në jetë, e tillë edhe poezia e saj: një rast ky atipik për letrat shqipe, kur thelbi i poezisë së një autori përputhet me thelbin e qenies së tij. Dhe rezultati është aq i perceptueshëm, sa efekti i tij gati të tremb: Rita Petro u jep shpirt pasioneve që ne të shumtit nuk guxojmë t'i rrokim as me mendje!

Në mendje kam, e pezull rri, pak vesë e mbramë, një kërshëri, për ditë që shtojnë, pak dritë të shtojnë.

"17-rroksha" është një libër që sjell një risi poetike në shqip. Të gjitha poemat kanë vetëm 17-rrokje, por që mjaftojnë për të pikturuar në vargje çdo hapësirë të realitetit që na rrethon.

Sapo kishte ngjitur shkallën e fundit, kur këmbët i ngecën në vend. Përpara tij, mu në hyrje të urës, qëndronte një tabelë e madhe: "Ndalohen të huajt!". Një herë deshi ta shpërfillte atë urdhër të kobshëm.

Ora është shtangur, shigjetatKanë kohë pa luajtur.Dielli rri pezull në një verdhësiTë ndrojtur

Shiko edicionin e ri këtu

E ndjen erën? Kundërmon, Pi sa plas, më pas shkelmon.