Më quajnë Kristofor Kolombi, Fernando Garces, Oscar Julve

Megjithëse jam i famshëm për pikturat e mia, duhet t'ju them se një pjesë e famës sime ia dedikoj faktit që kam njohur shumë njerëz interesantë dhe se kam jetuar shumë vjet në një epokë nga më të begatat sipas këndvështrimit kulturor.

Le të flasim hapur! Kjo seri i nxit fëmijët të zbulojnë ndjenjat e tyre dhe të flasin hapur për gjërat që ata i shqetësojnë. Edhe fëmijët shumë të vegjël kanë shqetësimet, frikërat e tyre, prandaj këta libra janë shkruar dhe janë ilustruar veçanërisht për ta.

Personazhi kryesor është mësuar t'i hedhë gjërat e tij sa andej-këtej. Por një natë, kur ikën dritat, ai i kërkoi më kot lodrat që donte në errësirën e dhomës dhe nuk gjeti asgjë. Atëherë vogëlushi zbuloi se sa e rëndësishme është të kujdesesh për gjërat e tua.

Fletore Pune

Title: Eja në pushime me Magjistarin Blu 1Original: Eja në pushime me Magjistarin Blu 1Category: Didactic bookAuthor: Ana SheldiaPublisher: DituriaYear: 2006Pgs. 64Weight: 0.266 kgISBN: 978-99927-59-88-7

Duke trajtuar tema zbavitëse nga shkenca, historia dhe natyra, ky libër është ideal për lexuesit e vegjël. Çdo pyetje merr përgjigje të qarta ndërsa figurat ndihmojnë për shpjegime të mëtejshme. 

Isha në Vjenë. Isha shumë i ri dhe shumë i varfër, u jepja mësime private gjuhe pak njerëzve të cilët patën besim tek unë. Në të vërtetë, në atë kohë nuk kisha as idenë më të vogël se çfarë dëshiroja të bëhesha... Isha në kërkim të bukës së gojës, kisha uri të madhe e zorrët më këndonin në bark, kur rastësia e madhe më solli në Burgtheater si figurant....

Lindja e Lao – Ceut u njoftua nga një kometë. Njeriu i vogël me tiparet e një plaku, arkivist në oborrin perandorak, njohu kotësinë e shkencës. Dëshmitar i korrupsionit të pushtetit, ai u largua për të kërkuar rrugën e vërtetë të urtësisë.

Ne të gjithë vijnë nga diku tjetër. Në qoftë se kthehemi pas në kohë dhe në histori mësojmë se kemi ardhur nga larg. Samira erdhi me një anije që u nis nga Afrika dhe një kamion. Amadit i mungojnë shokët e futbollit që kishte në Irak, por për shkak të luftës, ai duhej të largohej nga vendi i tij.

Me Pierin, bashkëshortin tim, kalonim orë të pafundme, duke pyetur se cili element kimik mund të ishte ai që lëshonte këto rrezatime kaq të habitshme. E quajtëm polonium. Më pas zbuluam radiumin. Dhe atë dukuri e quajtëm radioaktivitet.