Ernesto Sábato, (1911 – 2011) ishte shkrimtar, gazetar dhe eseist argjentinas, romanet e të cilit njihen për shqetësimin që shprehin mbi çështjet filozofike dhe psikologjike. Esetë e tij politike dhe shoqërore kishin ndikim të madh në Argjentinë përgjatë gjysmës së dytë të shekullit të njëzetë.
Sábato u arsimua si fizikant dhe matematicien në Universitetin La Plata dhe më pas në laboratorin Curie në Paris e në Institutin e Teknologjisë në Massachusetts, Shtetet e Bashkuara. Ai u kthye për të punuar si profesor fizike në Argjentinë në vitin 1940 dhe më pas filloi të merret me gazetari dhe letërsi, duke kundërshtuar qeverinë e Juan Perón, gjë që solli shkarkimin e tij nga pozicioni i profesorit në universitet më 1945.
Sábato fitoi çmimin Servantes në vitin 1984, çmimi më prestigjioz i letërsisë hispanike ndërsa ndihmoi në luftën për drejtësi duke kontribuuar në hartimin e një raporti të hollësishëm mbi krimet e regjimit ushtarak të Argjentinës gjatë periudhës së Luftës së pistë (1976-83), ku 10 mijë deri në 30 mijë qytetarë u ekzekutuan nga diktatura.