Një parcelë e pluhurosur pranë varrezës
Përtej saj, një lum që vezullon blu.
Ti më the: Shko merr atë te manastiri,
Ose gjej një budalla të martohet me ty…
E pra, princat janë të zgjuar për fjalime të tilla,
Ndërsa një vajzë shpërthen lehtë në vajtime,
Le të ikin këto fjalë si palltot e dimrit
Pas tij për dhjetë mijë vjet.
Kiev 1909