Fati i njeriut (pershtatje per femije), Mihail Shollohov

Titulli: Fati i njeriut (përshtatje për fëmijë)
Origjinali: Sudba Çellovjeka
Gjinia: Novelë
Autori: Mihail Shollohov
Shqipëroi: Donika Budo
Shtëpia botuese: Redona
Viti: 2005
fq. 66
Pesha: 0.091 kg
ISBN: 99943-761-7-9

Mbi librin

Novela "Fati i njeriut" të jep mundësinë të kuptosh e të ndjesh thellë shpitin e njeriut të thjeshtë. Gjithë jeta e personazhit tregohet në pak faqe. Ai shpalos kujtimet e jetën e tij. Gjithë ngjarjet tregohen ashtu siç i ka përjetuar vetë personazhi. "Fati i njeriut" është një novelë në të cilën përshkruhen me mjeshtëri vuajtjet e njerëzve prej luftës.

Është një tregim për njeriun e thjeshtë që e urren luftën, për njeriun punëtor që përballon të gjitha pasojat e saj. Gjatë gjithë mundimeve e vuajtjeve të tij fizike e morale shfaqet shpirti i tij i pastër e plot dinjitet. Novela është ndërtuar thjeshtë: përshkruhet jeta e personazhit në tërësinë e gjithë atmosferës tronditëse të atyre viteve.

Ky përshkrim jepet nëpërmjet një bisede të rastit ndërmjet vetë shkrimtarit dhe personazhit. Shkrimtari sikur i thotë lexuesit: tregohuni të vëmendshëm ndaj njerëzve, të cilët mund t'ju kalojnë pranë. Jeta e secilit prej tyre është e mbushur plot me shpresa e mundime, tronditje shpirtërore e gëzime. Fati i secilit ju plotëson njohjen për jetën, si duhet ta jetojmë këtë jetë. Në novelë jepet madhështia e fatit të njeriut të thjeshtë të popullit.

Biseda e shkrimtarit me Sokolovin në fillim duket si një bisedë e zakonshme. Madje edhe kur fjala është për luftën. Por ngadalë rrëfimi bëhet si një simfoni, ku pas hyrjes së qetë, rrjedhin notat tronditëse e plot emocion. Dhe menjëherë pas këtyre notave gjëmon akordi i fuqishëm, i cili i jep kësaj simfonie një një tingëllim krejt tjetër. Pas kësaj në çdo fjalë vëmendja e autorit përqendrohet në fatin e Andrea Sokolovit.

Mallkimi i luftës, përbuzja e shkaktarëve të saj është një e vërtetë e pamohueshme e jetës së njeriut. Në novelë nuk jepet përshkrim tjetër veç ai i Sokolovit. Personazhet e tjerë shfaqen e zdhuken pa rënë në sy. Por secili prej tyre ndihmon në zbulimin e detajeve të rëndësishme në karakterin e personazhit kryesor.

Vëmendja e Shollohovit përqendrohet në përshkrimin e gjendjes së brendshme shpirtërore të personazhit, lëvizjen e shpirtit të tij, ndjenjat e përjetimet e tij. Dy vjet ishte rob Andrea Sokolovi në kampin nazist. Vdekja e ndiqte në çdo hap. Por gjëja më e tmerrshme ishte kjo: tek ai nazistët donin të vritnin shpirtin, ndjenjat, idealet e tij, dinjitetin, ta kthenin në kafshë pune. Të duroje torturat njerëzore të nazistëve ishte pothuajse e pamundur. Por këta njerëz i duruan. Asgjë s'mundi t'i thyejë.

Andrea Sokolovi, si dhe shokët e tij, me dinjitet u përballën me fatin që ura. Ai ruajti forcën njerëzore të shpirtit të tij, e cila të bën ta duash jetën, të rritësh e të edukosh pranë vetes një njeri për të ardhmen drejt së mirës, lumturisë dhe mirëqenies njerëzore.Pranë Andreas rritet dhe edukohet një vogëlush, djali i tij i gjetur në rrugët e jetës dhe që bëhet biri i tij. Portreti i këtij vogëlushi me sy të ndritshëm e të qeshur "si dielli", gjallëria e sinqeritetit të tij që beson se gjeti të atin, përbëjnë mbylljen plot jetë e besim të tregimit "Fati i njeriut" të Shollohovit, i cili mund të krahasohet vetëm me një simfoni tragjike.